Tomislav Kaloperović

Fudbal je počeo da trenira u Jedinstvu iz Umke, ali je već kao sedamnaestogodišnjak prešao u BSK (tada još uvek Metalac), za koji će vrlo uspešno nastupati 5 sezona, uz osvojeni Kup Jugoslavije 1953. godine. U Partizan je došao 1955. godine, i ostao u klubu punih 6 sezona, igrajući standardno, na pozicijama halfa ili polutke, sa majstorima poput Bobeka, Miloša Milutinovića, Marka Valoka, te kasnije Šoškića, Jusufija, Galića...Bio je deo tima koji je osvojio kup 1957. godine (dao je i gol u finalu, iz penala), a u sezoni koja mu je bila oproštajna od Partizana, postao je i šampion Jugoslavije, i to kao kapiten ekipe. Iz Partizana je otišao u italijansku Padovu, a zatim je nastupao i za austrijski Wiener Sport Club, belgijski Union St.Gilloise, holandski Nak iz Brede, da bi se od fudbala oprostio u sezoni 1966/67, kao igrač ljubljanske Olimpije, kada je nastupivši u poslednjih 8 utakmica sezone (uz jedan dati gol), dao doprinos u borbi za opstanak u prvoj ligi.

Po završetku igračke karijere, obavljao je posao tehničkog direktora Olimpije, što će biti početak njegove trenerske karijere. Kratko je bio u Olimpiji, pa je otišao u Tursku, u kojoj je radio od 1968. pa do 1974. godine, trenirajući Galatasaraj, Bursaspor, Eskishir i Mersin. Trener Partizana postao je u novembru 1974. godine, nakon smene Mirka Damjanovića. Vodio je Partizan do titule u čuvenoj sezoni 1975/76, postavši tako tek drugi igrač u istoriji kluba (prvi je bio Bobek), koji je postao šampion Jugoslavije i kao igrač i kao trener. Iz kluba je otišao već u okobru te godine, kada je preuzeo vođenje Fenerbahčea, a zatim je radio u Radničkom iz Pirota, te kruševačkom Napretku. Godine 1980. po drugi put seda na klupu Partizana, i tu ostaje dve sezone. Ovog puta trofeji su izostali, ali je Kaloperović stabilizovao ekipu i, može se slobodno reći, formirao tim koji je u skoro nepromenjenom sastavu 1983. godine osvojio titulu. Mnogi igrači (Stojić, Kaličanin, Mance, Đelmaš, Smajić, Čava Dimitrijević, Rojević, Radanović, Ješić, Vermezović) su kod Tome Kaloperovića ili debitovali za prvi tim ili stekli punu afirmaciju. Po drugom odlasku iz Partizana, Kaloperović je vodio Vojvodinu, Buraspor, te grčki Apolon.

Tomislav Kaloperović je rođen 31. januara 1932. godine u Stublinama kod Obrenovca, a umro u Beogradu, 15. januara 2002. godine, od posledica srčanog udara, koji je doživeo gostujući u emisiji SOS kanala. Toma Kaloperović je sa Partizanom kao igrač osvojio titulu prvaka 1961. godine, te Kup Jugoslavije 1957. godine, a kao trener šampionsku titulu u sezoni 1975/76. Za repezentaciju Jugoslavije odigrao je 6 mečeva i postigao 1 gol.