Ivan Ćurković
Kada se navijači Partizana izjašnjavaju o najboljim golmanima u istoriji svog kluba, gotovo listom na prvo mesto stavljaju Milutina Šoškića. I isto tako, skoro obavezno broj dva na listi najboljih bude Ivan Ćurković. Karijeru je počeo u Veležu, i već sa 17 godina bio prvi golman mostarskog ligaša. Bio je još uvek vrlo mlad, pogotovo za golmana (20 godina) kada je 1964. godine prešao u Partizan, a kako je Šoškić u to vreme služio u JNA, Ćurković je odmah dobio priliku i u prve dve sezone u dresu sa Partizanovim grbom nakupio 40 - ak nastupa i bio vrlo zaslužan za titulu osvojenu 1965. godine. A nakon odlaska Šoškića u inostranstvo, postao je starter i praktično nezamenjivi broj 1 crno - belih, i bio to sve do odlaska iz kluba, 1972. godine. Tih godina, nakon finala u Briselu, u konkurenciji brojnih asova, najbolji igrač Partizana bio je upravo on. Na žalost, trofeja u tom periodu nije bilo, a Ćurković je sigurno najmanji krivac što je tako. Izostanak trofeja sa Partizanom, dobrano je nadoknadio u Sent Etjenu za koji je branio 9 sezona nakon odlaska iz Partizana, sve do kraja karijere. 4 titule prvaka, 3 kupa Francuske, plus finale Kupa šampiona 1976. godine, uspesi su koje je Ivan Ćurković ostvario igrajući za najbolji francuski tim tog vremena. I pritom bio redovno jedan od najboljih i najstandardnijih, pa je, izuzimajući poslednju sezonu, u svakoj bio odigrao barem 36 utakmica. Stvarno fascinantno, makar i da je u pitanju golmanska pozicija, na kojoj su obično izostanci onih najstandardnijih ređi. I još jedan podatak koji je neverovatan - karijera duga 22 godine, preko 600 zvaničnih (takmičarskih) utakmica, a ukupno 0 kartona, crvenih ili žutih.
Osim kao igrač, Ivan Ćurković je imao i vrlo bogatu funkcionersku karijeru, a najveći deo vremena proveo je kao predsednik FK Partizan, 17 godina u nizu, od 1989. do 2006, te po drugi put na kratko 2015 - 2016. Takođe, bio je i predsednik Olimpijskog komiteta Srbije, odnosno Srbije i Crne Gore, od 2005. do 2009. godine.
Ivan Ćurković je rođen 15. marta 1944. godine u Mostaru, a sa Partizanom je osvojio titulu 1965. godine i bio deo tima koji je igrao u finalu Kupa šampiona 1966. godine. Za reprezantaciju Jugoslavije, branio je na 19 utakmica.